Feeds:
Posts
Comentários

Posts Tagged ‘relacionamentos’

Bem, outra tarde desperdiçada, outro potencial “Príncipe Encantado” saindo da minha vida. Eu acho que já deveria estar acostumada a isso, porque é simplesmente tão típico: homens irão conversar o dia todo sobre o quanto valorizam a ambição e a inteligência em uma parceira, mas quando finalmente encontram uma górgona educada e bem-sucedida, repentinamente eles saem correndo.

Desnecessário dizer, uma companhia esperta e sofisticada não é o que esses homens estão na verdade procurando. Não, o que eles querem mesmo é alguma mortal facilmente impressionável e que irá rir de todas as piadas deles. Alguém que não vai desafiar suas mentes ou discordar de suas opiniões. Alguém que não tenha uma aparência tão aterrorizante que transforme seus admiradores em pedra.

Eu suponho que poderia dar risadinhas, adejar os olhos, e despreocupadamente girar uma serpente sibilante e venenosa em torno de meus dedos – mas não é assim que eu sou.

Olha, eu trago muita coisa pra mesa. Eu fiz um MBA em Harvard, eu administro minha própria empresa, eu tenho o poder mortal de roubar o sopro de vida de todos que me fitam, e eu estou em ótima forma. Se eu fosse um homem, seria admirado e invejado por essas coisas. Mas não sou e, por causa disso, os homens me acham ameaçadora. Quando eu caminho dentro de um aposento, eles se viram de medo, fecham os olhos e cambaleiam para fora do lugar, em pânico.

E estamos falando de homens adultos!

Como vocês podem imaginar, namorar, pra mim, é um grande desafio. Aqui estamos em 2010, e os seus preciosos pequenos egos masculinos ainda são tão frágeis que não conseguem suportar sentar-se numa mesa de jantar diante de uma górgona independente e indescritivelmente horripilante, que ganha mais dinheiro do que eles.

Quando olho no espelho, eu gosto do que vejo: lábios carnudos, olhos vermelhos brilhantes, um enredado de víboras vivas na minha cabeça. Minha irmã Stheno diz que eu “verdadeiramente personifico os terrores do mar” e que eu seria um “bom partido” para qualquer homem com metade de um cérebro. Não sei, talvez ela esteja certa. Ainda assim, toda vez que a verdadeira ‘eu’ emerge — a monstra confiante e culta, com medonhos dentes similares aos de um javali, e que sabe o que quer e não tem medo de conseguir — tudo começa a desandar.

Bem, desculpe, caras. Se vocês estão procurando por alguém para ficar sentadinha, calada e linda, o tempo todo se certificando de manter seu par de asas educadamente dobradas, vocês estão me confundindo com outra pessoa.

É pegar ou largar. Eu sou forte, linda, não tenho medo de falar o que penso, e berraaar e chiaaar!

Estou pedindo por algo tão doido assim? Não posso aproveitar a noite fora da cidade com um homem que aceite — não, que valorize — as melhores partes de mim? Alguém que aprecie minhas muitas realizações pessoais e que não vai simplesmente gritar e gritar enquanto seu corpo lentamente vira pedra e nunca mais me telefonar?

Recentemente, eu me inscrevi num site de encontros, achando que se eu fosse completamente sincera sobre mim, eu encontraria o homem certo. Mas que falta de sorte! Você pode mencionar que tem sua própria ilha grega, você pode postar uma foto revelando sua forma flexível, seus olhos selvagens, sua língua bifurcada e tudo o mais, mas se você mencionar que é uma profissional poderosa e que se fez sozinha, cujo lar repleto de homens petrificados que se postam diante dela, aí vem o “ôo, não, obrigado, cabeção!”

Todo homem recua de horror de uma górgona no momento que ele descobre que ela tem algo de inteligente dentro da sua cabeça cheia de serpentes?

Eu admito que deve haver outras questões por trás do meu intelecto intimidante. Alguns caras podem pensar que, por eu ter milhares de anos de idade, eu esteja procurando algo estável para começar a ter filhos imediatamente. Mas não é verdade. Eu só quero o que todas querem: companhia com um igual que não virará pedra sempre que eu cravar minhas garras de bronze em sua carne e rasgá-la de seus ossos espalhados.

Argh. Provavelmente vou ficar solteira para sempre.

(por Euryale | 15 de abril de 2010 | The Onion edição 46•15 – traduzido por mim – Original CLICANDO AQUI.)


Read Full Post »

Vídeo (lindo!) de música de fossa, em grego. Anna está maravilhosa!
Segue grafia, transcrição e tradução:

Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως εδώ και δυο μήνες είμαι συνέχεια στο σπίτι μονάχη μου.
Pos edo ke dio mines ime sinehia sto spiti monahi mou.
Que pelos últimos dois meses tenho estado em casa sozinha.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πόσο άσχημη νιώθω με μαύρους κύκλους κάτω απ’ τα μάτια μου.
Poso ashimi niotho me mavrous kiklous kato ap’ ta matia mou.
Quão feia me sinto com essas olheiras.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως μου είναι αδιάφορο αν ζω ή δεν ζω.
Pos mou ine adiaforo an zo I den zo.
Que não me importo se vivo ou não vivo.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πόσο πολύ σ’ αγαπώ.
Poso poli s’ agapo.
O quanto eu te amo.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως περνάω τις ώρες μου περιμένοντας να με πάρεις κάποιο τηλέφωνο.
Pos pernao tis ores mou perimenontas na me paris kapio tilefono.
Que passo meu tempo esperando por uma ligação sua.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως φοράω τα ρούχα σου να σε αισθάνομαι συνέχεια κολλημένο επάνω μου.
Pos forao ta rouha sou na se esthanome sinehia kollimeno epano mou.
Que visto suas roupas para poder te sentir perto de mim.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως δεν έχω όρεξη να φάω έχω μείνει μισή.
Pos den eho orexi na fao eho mini misi.
Que perdi meu apetite e perdi metade do meu peso.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως σε σκέφτομαι βράδυ-πρωί.
Pos se skeftome vradi-proi.
Que penso em você dia e noite.

Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως για σένα είμαι σκόνη είμαι χώμα.
Pos gia sena ime skoni ime homa.
Que sou pó e terra (faria qualquer coisa) por você.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως για ‘σένα πίνω είμαι λιώμα.
Pos gia ‘sena pino ime lioma.
Que por sua causa eu bebo até me embriagar.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως για σένα βουλιάζω σε κώμα.
Pos gia sena vouliazo se koma.
Que por sua causa eu me sinto entrando em coma.
Σαν παλιά ζωγραφιά λίγο-λίγο μου φεύγει το χρώμα.
San palia zografia ligo-ligo mou fevgi to hroma.
Como uma velha foto, minha cor está gradualmente esvaecendo.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως για σένα είμαι σκόνη είμαι χώμα.
Pos gia sena ime skoni ime homa.
Que sou pó e terra (faria qualquer coisa) por você.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως για σένα υπάρχω ακόμα.
Pos gia sena iparho akoma.
Que ainda estou vivendo por você.

Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως όλα αυτά που σου λένε ότι είμαι δήθεν καλά είναι όλα ψέματα.
Pos ola afta pou sou lene oti ime dithen kala ine ola psemata.
Que quando lhe dizem que estou bem, é tudo mentira.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
ότι είμαι όλη μέρα σε ένα δωμάτιο και ζω με σκιές και φαντάσματα.
Oti ime oli mera se ena domatio ke zo me skies ke fantasmata.
Que estou sempre no mesmo quarto vivendo com sombras e fantasmas.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως με παίρνει ο ύπνος με χάπια κάθε πρωί.
Pos me perni o ipnos me hapia kathe proi.
Que adormeço com pílulas toda manhã.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως για ‘μένα τα πάντα είσαι εσύ.
Pos gia mena ta panta ise esi.
Que para mim você é tudo.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως ότι συμβαίνει επάνω στον κόσμο με αφήνη αδιάφορη.
Pos oti simveni pano ston kosmo me afini adiafori.
Que tudo o que acontece no mundo não me interessa.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως για τίποτα πια δεν με νοιάζει νιώθω τόσο μα τόσο ουδέτερη.
Pos gia tipota pia den me niazi niotho toso ma toso oudeteri.
Que não me importo com mais nada, me sinto sem emoção.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως είμαι μόνη δεν θέλω κανένα να δω.
Pos ime moni den thelo kanena na do.
Que estou sempre sozinha e não quero ver ninguém.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πόσο πολύ σ’ αγαπώ.
Poso poli s’ agapo.
O quanto eu te amo.

Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως για σένα είμαι σκόνη είμαι χώμα.
Pos gia sena ime skoni ime homa.
Que sou pó e terra (faria qualquer coisa) por você.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως για ‘σένα πίνω είμαι λιώμα.
Pos gia ‘sena pino ime lioma.
Que por sua causa eu bebo até me embriagar.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως για σένα βουλιάζω σε κώμα.
Pos gia sena vouliazo se koma.
Que por sua causa eu me sinto entrando em coma.
Σαν παλιά ζωγραφιά λίγο-λίγο μου φεύγει το χρώμα.
San palia zografia ligo-ligo mou fevgi to hroma.
Como uma velha foto, minha cor está gradualmente esvaecendo.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως για σένα είμαι σκόνη είμαι χώμα.
Pos gia sena ime skoni ime homa.
Que sou pó e terra (faria qualquer coisa) por você.
Δεν θέλω να ξέρεις
Den thelo na xeris
Não quero que você saiba
πως για σένα υπάρχω ακόμα.
Pos gia sena iparho akoma.
Que ainda estou vivendo por você.

Read Full Post »

Στα όχι δεν τολμώ αλήθεια πια να πω
Στο ψέμα μου ζητώ βοήθεια
Τα όχι σου σιωπή το τέλος πριν να’ρθεί
Δεν γίνεται η αρχή συνήθεια .

Ξέρω ότι με πρόδωσε, αλύπητα με σκότωσε
Τα όχι και τα ναι μου, μόνος μου εγώ.
Μ’ ενοχλεί ο εαυτός μου , με μπερδεύει
Πόσο εύκολα μπορεί να σε λατρεύει
Πόσο δύσκολα τα λάθη σου τα ξέχασα.
Μ’ ενοχλεί το φέρσιμο σου, με σκοτώνει
Τόσο γρήγορα το βλέμμα σου με λιώνει
Πόσο άργησα να νιώσω ότι σ’ έχασα

Τα ναι και η ψύχη πεθαίνουν για ζωή
Μα δεν χωράνε πια στο σώμα
Τα ναι σου μια βροχή ελπίδα από γυαλί
Που βούλιαξε και αυτή στο χώμα…

***********************************

No ‘não’ eu não me atrevo a dizer a verdade mais
Na minha mentira eu procuro por ajuda
Seus ‘não’s são silêncios, antes do fim chegar
Um começo não pode se tornar um hábito

Eu sei que ela me traiu, ela me matou cruelmente
E meu ‘sim’ e ‘não’, eu sou
Eu incomodo a mim mesmo, eu me confundo
O quão facilmente eu posso te adorar
O quão difícil é esquecer seus erros
Seu comportamente me incomoda, me mata
Tão rápido (quanto) seu olhar me derrete
O quão demorado foi para eu sentir que te perdia

Aquele ‘sim’ e a alma morrendo por uma vida
Mas não podendo se encaixar no corpo mais
Seu ‘sim’, uma chuva, a esperança feita de vidro
Aquele estar afundado no próprio solo (da terra)…

Read Full Post »